اگر چه این مشکلات اغلب نشان می دهند که سگ باید شیوه های رفتار مودبانه در خانه را یاد بگیرد،اما همچنین می توانند نشانه های آشفتگی باشند.
هنگامی که مشکلات سگ همراه با رفتارهای دیگر پریشانی و نشانه های اضطراب همراه باشد بخصوص زمانی که پدر و مادر سگ خود را برای خروج از خانه تنها می گذارند،تشخیص قطعی ما اضطراب جدایی است و دیگر شواهدی به نفع اینکه سگ رفتار مودبانه در خانه را آموزش ندیده و  یا نمی داند که اسباب بازی های او چه کاربردی دارند ،وجود ندارد.در عوض، آنها نشان می دهند که سگ دچار اضطراب جدایی است.
اضطراب جدایی زمانی اتفاق می افتد که سگ ها به علت جدایی از نگهبانان شان، افرادی که به آنها وابسته هستند ناراحت شوند.
فرار سگ ها به علت اضطراب جدایی اغلب با تلاش های افراطی همراه است و می تواند منجر به آسیب به خود و همچنین تخریب خانه  بویژه در اطراف نقاط خروج مانند پنجره ها و درها شود.
برخی از سگها که از اضطراب جدایی رنج می برند، زمانی که نگهبانان آنها آماده می شوند تا جایی بروند و آنها را تنها بگذارند، هیجان زده  و پریشان می شوند.برخی دیگر قبل از خروج نگهبانان خود و یا زمانی که نگهبانان آنها حضور ندارند،دچار اضطراب و افسردگی می شوند.
بعضی ها سعی می کنند که از نگهبانان خود دور نشوند و یا جلوی آنها را برای رفتن بگیرند.
معمولا پس از رفتن نگهبان ،یک سگ که اضطراب جدایی دارد ، شروع به لرزش و نمایش رفتارهای اضطرابی دیگر در یک زمان کوتاه _ اغلب در عرض چند دقیقه _ پس از اینکه تنها باقی بماند، می کند.
هنگامی که نگهبان سگ به خانه می رسد، سگ به گونه ای عمل می کند انگار که سال هاست نگهبانان خود را ندیده است!
برای درمان اضطراب جدایی یک سگ ، هدف این است که اضطراب اساسی سگ را از طریق آموزش دادن به او برای اینکه لذت ببرد و  یا حداقل تحمل کند که تنها در خانه بماند را از بین ببریم.
این کار با تنظیم چیزهایی انجام می شود تا سگ شرایطی را که اضطراب او را کاهش می دهد تجربه کند، یعنی شرایطی که در عین تنها ماندن دیگر ترس و اضطرابی را تجربه نکند.

علائم عادی اضطراب جدایی

در ادامه لیستی از علائمی  را که ممکن است نشان دهنده اضطراب جدایی باشد مطرح می کنیم:

ادرار کردن و دفع کردن

بعضی از سگ ها زمانی که در خانه تنها می مانند و یا از سرپرست خود جدا می شوند ،ادرار یا دفع می کنند. اگر یک سگ در حضور سرپرست خود ادرار یا دفع کند، این رفتار مخرب وی احتمالا از اضطراب جدایی ناشی نمی شود.

پارس کردن و فریاد زدن

یک سگ که اضطراب جدایی دارد ممکن است هنگامی که تنها بماند و  یا زمانی که از سرپرست خود جدا می شود ، پارس کند و یا فریاد بزند. این نوع نشانه های رفتاری به نظر نمی رسد که از هیچ چیز به غیر از اینکه تنها باقی مانده است، ناشی شود.

جویدن، حفاری و تخریب اشیا خانه

بعضی از سگ های دارای اضطراب جدایی  اشیاء، قابهای درب یا پنجره های چوبی، و خود درب ها را حفاری می کنند و یا وقتی که در خانه تنها می مانند و یا از نگهبانان خود جدا می شوند، اجسام را از بین می ببرند. این رفتارها می تواند منجر به صدمه به خود، مانند شکسته شدن دندان ها ، پاره و بریده شدن پنجه ها و شکستن ناخن ها شود. اگر جویدن، حفر کردن و تخریب اشیا خانه توسط سگ از اضطراب جدایی ناشی شود، معمولا در حضور سرپرست او رخ نمی دهد.

 

فرار کردن

یک سگ که اضطراب جدایی دارد ممکن است بار ها تلاش کند تا از محلی که فکر می کند تنها مانده است و یا از سرپرست خود جدا شده است ،فرار کند.
سگ ممکن است تلاش کند که از طریق درها و یا پنجره ها فرار کند، که می تواند منجر به آسیب به خود مانند شکستن دندان ها، بریده و زخم شدن پنجه های جلویی و آسیب دیدن ناخن ها شود. اگر رفتار فرار سگ ناشی از اضطراب جدایی باشد، زمانی رخ می دهد که سرپرست او حضور ندارد.

قدم زدن

بعضی از سگ ها در مسیر خاصی در یک الگوی ثابت در حالی که تنها مانده اند  ویا از سرپرستان خود جدا شده اند، راه می روند. برخی از سگ ها در الگوهای دایره ای حرکت می کنند، در حالی که دیگران به سمت جلو و عقب در مسیر های مستقیم حرکت می کنند.
اگر رفتار قدم زدن سگ ناشی از اضطراب جدایی باشد، معمولا زمانی رخ می دهد که سرپرست او حضور نداشته باشد.

مدفوع خواری

هنگامی که برخی از سگ ها تنها می مانند و یا از نگهبانان خود جدا می شوند، دفع می کنند و سپس تمام یا برخی از مدفوع خود را مصرف می کنند. اگر رفتار مدفوع خواری یک سگ از  اضطراب جدایی ناشی شود، احتمالا این رفتار را در حضور سرپرست خود انجام نمی دهد.

 

 

هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که دقیقا نشان دهد چرا سگ ها به اضطراب جدایی دچار می شوند. با این حال، چون‌ بیشتر سگ هایی  که از پناهگاه ها پذیرفته شده اند، این مشکل رفتاری را نسبت به سگ هایی که از بدو تولد در یک خانواده نگهداری می شدند، نشان می دهند، اعتقاد بر این است که از دست دادن یک فرد مهم یا گروهی از افراد در زندگی سگ می تواند منجر به اضطراب جدایی شود.
تغییرات کمتر قابل توجه دیگری نیز می تواند موجب بروز این اختلال شود. در زیر لیستی از شرایطی است که با پیشرفت اضطراب جدایی مرتبط است.

تغییر سرپرست و یا خانواده

رها شدن، تسلیم شدن به پناهگاه یا دادن به یک سرپرست یا خانواده جدید می تواند موجب ایجاد اضطراب جدایی شود.

تغییر در برنامه

یک تغییر ناگهانی در برنامه زمانی سگ و اینکه چه مدت یک سگ تنها بماند می تواند باعث ایجاد اضطراب جدایی شود.به عنوان مثال، اگر سرپرست سگ در خانه کار می کند و تمام روز با سگ خود وقت می گذراند ، اما پس از آن یک شغل جدید پیدا می کند که نیاز دارد سگ خود را به مدت شش ساعت یا بیشتر در یک زمان ترک کند و تنها بگذارد، سگ ممکن است به دلیل آن تغییر دچار اضطراب جدایی شود.

تغییر در محل اقامت 

نقل مکان به محیط زندگی جدید می تواند موجب ایجاد اضطراب جدایی شود.

تغییر در عضویت در خانواده

فقدان ناگهانی یک عضو ثابت خانواده ، یا به علت مرگ و یا دور شدن، می تواند موجب ایجاد اضطراب جدایی شود.

_ قبلا زمان زیادی را به تنهایی سپری نکرده اند.
_احتمالا نقاط کلیدی در رشد روانشناختی آنها وجود دارد.
_ اگر از مادر خود خیلی زود (قبل از 8 هفته) یا خیلی دیر (پس از 14 هفته) جدا شده باشد.
_ تجربه یک رویداد وحشتناک و آزار دهنده در تنهایی.


مشکلات پزشکی که در ابتدا باید جلوگیری شوند

بی اختیاری ادرار ناشی از مشکلات پزشکی

برخی از سگ ها که در خانه ادرار می کنند و خانه را خیس می کنند به علت بی اختیاری، یک وضعیت پزشکی است که در آن یک سگ مثانه اش را بدون آنکه مطلع باشد خالی می کند. سگ ها اغلب با مشکلات ناشی از بی اختیاری اغلب به نظر نمی آید که از وضعیت خود آگاه باشند و این کار را غیر ارادی انجام می دهند.

گاهی اوقات آنها در حالی که خواب میبینند، ادرار می کنند. تعدادی از مسائل پزشکی شامل عفونت مجاری ادراری، اسفنکتر ضعیف ناشی از پیری، مشکلات مرتبط با هورمون، جراحی عقیم کردن، سنگ های مثانه، دیابت، بیماری کلیوی، بیماری کوشینگ، مشکلات عصبی و اختلالات ژنتیکی می تواند باعث بی اختیاری ادرار در سگ ها شود.
قبل از تلاش برای اصلاح رفتار برای اضطراب جدایی، لطفا به دامپزشک خود مراجعه کنید تا سایر مشکلات پزشکی مرتبط را رد کند.

دارو

تعدادی از داروها وجود دارد که می تواند منجر به  ادرار مکرر شود. اگر سگ شما هر دارویی مصرف می کند، لطفا با دامپزشک وی تماس بگیرید تا متوجه شوید که آیا ممکن است آن دارو ها با مشکلات ادراری سگ مرتبط باشند.

مشكلات رفتاری دیگر که باید جلوگیری شوند

گاهی اوقات که تعیین اینکه آیا یک سگ دارای اضطراب جدایی است یا خیر دشوار است. برخی از مشکلات رفتاری معمول می توانند نشانه های مشابه را ایجاد کنند. قبل از اینکه نتیجه بگیرید که سگ شما دارای اضطراب جدایی است یا خیر، مهم است که مسائل رفتاری زیر را بررسی و رد کنید:

ادرار کردن مطیعانه و یا هیجانی

برخی از سگ ها ممکن است در هنگام خوشحالی، بازی، تماس فیزیکی یا هنگام محکومیت و یا مجازات ادرار کنند.
چنین سگ هایی در طی تعاملات، سعی دارند ظاهر مطیعی به خود بگیرند مثلا نگه داشتن دم در پایین، صاف کردن گوش ها در برابر سر.

آموزش خانگی ناتمام

سگ هایی که گاهی اوقات در خانه ادرار می کند ممکن است به طور کامل آموزش دیده نباشد. آموزش خانگی ممکن است مداومت نداشته باشد و یا ممکن است شامل مجازات هایی باشد که موجب نگرانی او برای ادرار شود به خصوص زمانی که سرپرست او در حال تماشا و یا در نزدیکی او است.

نشانه گذاری ادرار

برخی سگ ها در خانه ادرار می کنند تا با توجه به بوی آن علامت گذاری کنند.آنها با ادرار در برخی سطوح برای خود نشانه می گذارند.بیشتر سگ های نر و برخی سگ های ماده که این نشانه گذاری از طریق بوی ادرار را انجام می دهند،یک پای خود را برای ادرار کردن بالا می آورند.

خرابکاری های بچه گانه

بسیاری از سگ های جوان چه سرپرست آنها خانه باشد چه نباشد جویدن و تخریب اشیا را انجام می دهند.

خستگی

سگ ها نیاز به محرک روحی و روانی دارند، و بعضی از سگ ها می توانند زمانی که تنها باقی مانده اند، خرابکار شوند، زیرا آنها خسته شده و به دنبال کاری هستند که انجام دهند. این سگ ها معمولا مضطرب به نظر نمی رسد.

 

پارس و یا فریاد بیش از حد

بعضی از سگ ها در پاسخ به عوامل مختلف در محیط هایشان، مانند مناظر و صداهای نا آشنا، پارس می کنند و فریاد می زنند. آنها معمولا چه هنگامی که نگهبانان شان در منزل هستند و چه زمانی که دور هستند، صدا می کنند.

اگر سگ ما اضطراب جدایی دارد چه کاری انجام دهیم؟

درمان اضطراب جدایی خفیف

اگر سگ شما دچار اضطراب جدایی خفیف است،مواجهه سازی می تواند این مشکل را کاملا حل کند و یا بهبود ببخشد.
مواجهه سازی یک فرایند درمان است که به جای آن یک واکنش ترسناک، اضطرابی یا تهاجمی حیوان را به یک واکنش آرامش بخش و خوشایند تبدیل می کند. این کار با اتصال حضور یک شخص، حیوان، محل، جسم یا وضعیت ترسناک و ناخوشایند با چیزی که واقعا خوب و مورد علاقه سگ است،صورت می گیرد.
با گذشت زمان، سگ یاد می گیرد که هر چیزی که باعث ترس او می شود، واقعا چیزهای خوبی را برای او پیش بینی می کند. برای سگ هایی که دارای اضطراب جدایی هستند، مواجهه سازی بر ایجاد ارتباط بین تنها ماندن و چیزهای منحصر به فرد و خوب، مانند غذای خوشمزه تاکید می شود.
برای پیشرفت این نوع ارتباط، هر بار که خانه را ترک می کنید، می توانید برای سگ خود یک اسباب بازی پازل که در آخر به مواد غذایی میرسد تهیه کنید تا سگ شما طی حداقل 20 تا 30 دقیقه به پایان برسد.

به عنوان مثال، سعی کنید به سگ خود چیزهایی که واقعا خوشمزه است، مانند پنیر کم چرب، کره بادام زمینی کم چرب، موز ، یا مواد غذایی سگ کنسرو شده بدهید.با این حال توجه داشته باشید که این رویکرد فقط برای موارد خفیف اضطراب جدایی کار می کند زیرا سگ های بسیار مضطرب معمولا زمانی که سرپرستان آنها خانه نیستند، غذا نخواهند خورد.

 

درمان اضطراب جدایی متوسط تا شدید

موارد شدید اضطراب جدایی نیاز به یک برنامه حساسیت زدایی منظم و مواجهه سازی پیچیده تر دارند. در این موارد، بسیار مهم است که به تدریج یک سگ را برای مدت های طولانی تر تنها بگذارید، البته باید با بسیاری از جدایی های کوتاه که باعث اضطراب نمی شوند شروع کنید، و سپس به تدریج طول مدت جدایی را در طول چند هفته افزایش دهید.
مراحل زیر به طور خلاصه برنامه حساسیت زدایی منظم و مواجهه سازی را توصیف می کند. لطفا توجه داشته باشید که این یک توضیح کوتاه و عمومی است.
حساسیت زدایی منظم و مواجهه سازی پیچیده است. باید ترس را از بین ببریم در غیر این صورت این روند موجب افزایش ترس سگ حتی بیشتر از قبل  خواهد شد.
از آنجایی که درمان باید با توجه به واکنش حیوان خانگی پیشرفت و تغییر کند و چون تعبیر و تفسیر این واکنش ها ممکن است دشوار باشد، حساسیت زدایی منظم و مواجهه سازی نیاز به راهنمایی یک متخصص حرفه ای آموزش دیده و با تجربه دارد.

برای کمک به طراحی و اجرای یک برنامه حساسیت زدایی منظم و مواجهه سازی، با یک متخصص رفتار درمان حیوانات معتبر (CAAB یا ACAAB) یا یک متخصص دامپزشکی تحت عنوان Board (Dip ACVB) مشورت کنید. اگر شما یک رفتار درمانی  را پیدا نکردید، می توانید از یک مربی سگ حرفه ای خبره (CPDT) درخواست کمک بگیرید، اما مطمئن شوید که مربی مجاز به کمک شما است.

 

مرحله اول: 

نشانه های اولیه

همانطور که در بالا ذکر شد، برخی از سگ ها زمانی که متوجه شوند سرپرست شان قصد ترک وی را دارد مضطرب می شوند.
به عنوان مثال، یک سگ ممکن است زمانی که متوجه می شود سرپرست اش در حال آماده شدن و آرایش کردن و پوشیدن لباس و یا برداشتن کلید خانه و ماشین است شروع به تنفس سرعت، و ناله کند.
(اگر سگ شما زمانی که آماده می شوید تا او را تنها بگذارید نشانه های اضطراب را نشان نمی دهد، می توانید به مرحله دو بروید.)
سرپرستان سگ ها که قبل از خروج خانه با اضطراب سگ روبه رو می شوند بدون آنکه او را آرام کنند نمی توانند خانه را ترک کنند. سگ شما ممکن است نشانه هایی از رفتن شما (مثل پوشیدن کت و یا برداشتن کلیدهای خود) را ببیند و در این شرایط  تا حدی مضطرب شود که دیگر قادر به کنترل خود نباشد و فراموش کند که شما بر خواهید گشت.
یک رویکرد درمانی به این نشانه ها این است که به سگ خود یاد بدهید زمانی که شما کلید های تان را بر می دارید و یا کت خود را می پوشید لزوما به این معنا نیست که حتما قرار است او را تنها بگذارید.
شما می توانید چندین بار در روز این کار ها (پوشیدن کت و یا کفش و برداشتن کلید) را انجام دهید و اما بیرون نروید.بلکه روی مبل بنشینید و تلویزیون تماشا کنید.
یا کلید های خود را بردارید ، و سپس برای مدتی طولانی پشت میز آشپزخانه بنشینید. این امر موجب کاهش اضطراب سگ می شود زیرا متوجه می شود که این نشانه ها همیشه منجر به خروج شما نمی شود و بنابراین سگ شما هنگامی که آنها را می بیند، نگران نمی شود.
توجه داشته باشید که سگ شما طی چندین سال زندگی با شما علایم خروج شما از خانه را یاد می گیرد. بنابراین لازم است تا علایم فرعی و تقلبی برای خروج از خانه در نظر بگیرید و در طی روز بار ها اجرا کنید تا حواس او را پرت کنید.
زمانی که سگ شما دیگر با دیدن علامت های خروج تان نگران نشود می توانید به مرحله بعد بروید:

مرحله دوم:

مدت زمان غیاب سرپرست

باید در طول روز این مورد را چندین بار تمرین کنید .برای مثال کت خود را بپوشید و به حمام بروید و تا زمانی که سگ شما بی قراری نمی کند آنجا بمانید.به این ترتیب مدت زمان حضورتان دور از چشم سگ را افزایش بدهید تا این غیاب برای او عادی شود.

_ در این مرحله، شما می توانید از غیبت های بسیار کوتاه در آموزش خود استفاده کنید. با غیبت هایی که تنها یک تا دو ثانیه طول می کشند، شروع کنید و سپس به آرامی زمان تنها گذاشتن سگ خود را افزایش دهید.هنگامی که به غیبت های پنج تا ده ثانیه ای رسیدید، با دادن اسباب بازی و خوراکی به سگ خود درست قبل از اینکه از درب خارج شوید،برای او یک سرگرمی ایجاد کنید. اسباب بازی و خوراکی همچنین به عنوان نشانه ایمنی عمل می کند که به سگ می گوید که این یک جدایی "امن" است.

_ در طول جلسات خود، مطمئن شوید که بین غیبت های شما چند دقیقه فاصله باشد. نکته ی مهم این است که پس از هر جدایی کوتاه، مطمئن شوید که سگ شما قبل از اینکه دوباره تنها گذاشته شود، کاملا آرام است.
اگر دوباره سگ خود را تنها بگذارید در حالی که او هنوز از جدایی قبلی هیجان زده باشد،طبیعتا خسته می شود .و کمتر تحمل جدایی بعدی را دارد.
_ سعی کنید که هنگام رفتن و برگشتن دوباره بسیار آرام رفتار کنید .زیرا این سبب می شود تا تضاد بین زمانی که شما در خانه حضور دارید و‌زمانی که نیستید را کمرنگ کند.

_ شما باید بررسی کنید که چه زمانی و در چه حالتی سگ شما قادر به تحمل بیشترین زمان جدایی است.هر سگ واکنشی متفاوت دارد، بنابراین هیچ جدول زمانی استانداردی وجود ندارد.بررسی کنید که چه زمانی تنها گذاشتن سگ تان به مدت طولانی دشوار خواهد بود.بسیاری از سرپرستان که تمایل دارند هر چه زودتر نتیجه بگیرند و اضطراب جدایی سگ شان درمان شود،سگ خود را برای دفعات زیادی به مدت طولانی تنها می گذارند.این تجربه باعث می شود تا اضطراب سگ بالاتر رفته و اضطراب جدایی او تشدید شود.
برای جلوگیری از این نوع اشتباهات، به دنبال علائم استرس در سگ خود باشید. این علائم ممکن است شامل مردمک چشم گرد شده، تنبلی، خمیازه، ترشح بزاق، لرزیدن، قدم زدن باشد.اگر استرس را تشخیص دادید، باید دوباره به نقطه ای برگردید که سگ شما آرام است. سپس در آن سطح دوباره شروع کنید و به آرامی پیشرفت کنید.

_ شما باید مدت زمان زیادی را صرف آماده ساختن سگ تان برای تحمل 40 دقیقه غیبت شما ،کنید. چون اکثر پاسخ های اضطرابی سگ شما در 40 دقیقه اول به وجود می آید که تنهاست.این بدان معنی است که طی هفته های شرطی سازی، مدت زمان خروج خود را تنها با چند ثانیه هر جلسه یا هر دو جلسه، بسته به تحمل سگ خود در هر سطح، افزایش می دهید. هنگامی که سگ شما می تواند 40 دقیقه جدایی از شما را تحمل کند، می توانید از غیبت هایی با مدت زمان بیشتر  (ابتدا افزایش 5 دقیقه ای و سپس افزایش 15 دقیقه ای) استفاده کنید.هنگامی که سگ شما می توانید 90 دقیقه بدون ناراحتی یا اضطراب تنها بماند ، احتمالا می تواند چهار تا هشت ساعت نیز تحمل کند. (فقط برای حفظ امنیت، ابتدا باید او را به مدت چهار ساعت تنها بگذارید، و سپس طی چند روز این زمان را به هشت ساعت کامل برسید).

_ این روند درمان را می توان در عرض چند هفته انجام داد. اگر شما بتوانید چند جلسه روزانه در تعطیلات آخر هفته و جلسات دو بار در روز در طول هفته کاری را، معمولا قبل از رفتن به محل کار و در شب ترتیب بدهید.

 

سگ مان را در جعبه اش بگذاریم یا نه؟

آموزش در جعبه ماندن می تواند برای برخی از سگ ها مفید باشد، در صورتی که یاد بگیرند که جعبه مکان امنی برای آن ها است تا زمانی که تنها مانده اند در آن منتظر بمانند.
با این حال، برای سگ های دیگر، جعبه می تواند باعث اضطراب و استرس بیشتر شود.

سرگرمی های زیادی برای سگ تان فراهم کنید.

ارائه بسیاری از محرک های جسمی و روحی بخش مهمی از درمان بسیاری از مشکلات رفتاری، به ویژه در مورد اضطراب است. ورزش کردن ذهن و بدن سگ شما می تواند تا حد زیادی زندگی او را غنی سازی کند، استرس او را کاهش دهد .علاوه بر این، یک سگ خسته از لحاظ جسمی و ذهنی انرژی زیادی برای صرف کردن ندارد. برای مشغول و خوشحال نگه داشتن سگ خود ، پیشنهادات زیر را امتحان کنید:

 

_ هر روز حداقل ۳۰ دقیقه فعالیت هوازی برای سگ تان ترتیب دهید(به عنوان مثال، دویدن و شنا کردن) .سعی کنید سگ خود را درست قبل از اینکه او را تنها بگذارید، تمرین بدهید. این ممکن است به او کمک کند تا آرام شود در حالی که شما رفته اید.

_ بازی های سرگرم کننده و تعاملی با سگ خود داشته باشید.

_ با سگ تان به پیاده روی روزانه بروید.سعی کنید از مسیر های جدید عبور کنید و مکان های مختلفی را ببینید تا سگ شما بو‌ و مناظر جدیدی را تجربه کند.

_ اگر سگ شما سگ های دیگر را دوست دارد ، اجازه دهید او با دوستان خود بازی کند.

_ غذای او را در حیاط و نقاط مختلف خانه بگذارید و اجازه بدهید زمانی که شما حضور ندارید آن ها را شکار کند.این بازی برای اغلب سگ ها جذاب است.

_ در فعالیت های ورزشی مخصوص سگ ها مانند رقص با سگ و یا فلای بال شرکت کنید.

دارو هایی که ممکن است کمک کنند

قبل از دادن هر نوع دارویی به سگ برای یک مشکل رفتاری، همیشه با دامپزشک خود یا یک رفتار درمان دامپزشکی مشورت کنید.
استفاده از داروها به ویژه برای موارد شدید اضطراب جدایی می تواند بسیار مفید باشد. برای بعضی از سگ ها هر گونه جدایی از سرپرست خود غیر قابل تحمل است و اضطراب جدایی آنها با درمان بدون کمک دارو نمی تواند انجام شود.
داروهای ضد اضطراب می تواند به یک سگ کمک کند تا انزوا را بدون اضطراب تجربه کند. همچنین می تواند به پیشرفت سریع تر درمان را کمک کند.
در موارد نادر، یک سگ با اضطراب جدایی خفیف می تواند به تنهایی با استفاده از داروها، بدون درمان تغییر رفتار ،بهبود یابد.
بعضی سگ ها که تنها دارو درمانی می شوند،به تاثیر دارو عادت می کنند و پس از کنار گذاشتن دارو دوباره رفتار های اضطرابی شان بر خواهد گشت.به همین دلیل، بیشتر سگ ها نیاز به ترکیب دارو و تغییر رفتار دارند.
اگر میخواهید این گزینه را مورد بررسی قرار دهید، با دامپزشک خود، و یک رفتاردرمان  دامپزشکی یا یک رفتار درمان حیوانات معتبر صحبت کنید.

در مواجهه با اضطراب جدایی سگ خود،چه کاری نباید انجام دهیم؟

سگ خود را سرزنش و مجازات نکنید. چرا که رفتارهای مضطرب  آنها نتیجه نافرمانی از شما و نادیده گرفتن شما  نیست.
آنها پاسخ های اضطرابی هستند! سگ شما رفتارهای اضطرابی را هنگامی که تنها باقی می ماند، نشان می دهد زیرا ناراحت شده و تلاش می کند تا با استرس زیادی روبرو شود و آن ر برطرف کند. اگر او را مجازات کنید، ممکن است حتی بیشتر ناراحت شود و مشکل می تواند خیلی بدتر شود.

مدیریت اضطراب جدایی در سگ ها

با راهکار های طبیعی به سگ خود کمک کنید:

_ یک موزیک آرام و کلاسیک بگذارید .هدف از این کار آرام کردن سگ شماست.گاهی اوقات رادیو می تواند مفید باشد، اما نه در شرایطی که گفتگو ها و بحث های هیجانی با وجود میزبان ها و مهمانان با صدای بلند و هیجان زده وجود داشته باشد.

_ صداهای معمولی و روزمره اعضای خانواده را ضبط کنید و در طول روز آن را پخش کنید.می توانید صدای خود را حین خواندن مجله ضبط کنید.پخش این صدا ها زمانی که در خانه حضور دارید باعث می شود تا سگ‌ شما تنها آن را مرتبط با غیبت شما نداند.

_ یکی از لباس های خودتان را تن سگ خود بپوشانید چرا که بوی شما به او آرامش خواهد داد.

_ آگاهی از رژیم غذایی سگ شما می تواند کمک کننده باشد: خوردن غذای با کیفیت پایین می تواند مضر و ایجاد تغییر در رژیم غذایی و داشتن برنامه غذایی طبیعی بدون هیچ گونه مواد مصنوعی می تواند بسیار مفید باشد.

_ با سگ خود قبل از تنها گذاشتن او  بازی و ورزش کنید و قدم بزنید.

_ سعی کنید تا سگ خود دو بار در روز تغذیه کند تا از نوسانات خلقی ناشی از قند خون پایین دوری کند. سعی کنید قبل از پیاده روی بزرگترین وعده غذایی روز را برای او در نظر بگیرید تا بعد از یک پیاده روی خوب آرام تر باشد و آماده خواب شود.

دارو‌های هومیوپاتی و گیاهی :

گیاه شقایق:
این یکی از رایج ترین داروهای هومیوپاتی برای اضطراب جدایی است و باید در 6c یا 30c داده شود.این گیاه می تواند به صورت مستقیم به دهان سگ ریخته شود و یا در آب آشامیدنی او حل شود.

کلسیم فسفات:
این یکی دیگر از راه حل های مفید است که در اضطراب جدایی استفاده می شود و بهترین میزان استفاده آن در دوز های  6c و 30c می باشد. سگ هایی که نیاز به این درمان دارند، مخرب هستند و مبلمان و چیزهای دیگر در خانه را می جوند.آنها نیازمند عشق و همراهی بی پایان هستند و در غیر این صورت ناراحت می شوند. 

جوشانده یاس زرد:
این درمان برای اضطراب پیش بینی شده است و اغلب برای اضطراب جدایی استفاده می شود. سگ می تواند در زمان تنهایی تا حد زیادی بی قراری  کند و اسهال و یا ادرار غیر ارادی داشته باشد. می توان آن را در دوز 6c یا 30c یا به صورت خوراکی از طریق دهان یا به صورت حل کردنی در آب آشامیدنی سگ داده می شود.

گل شور :
آرام بخش و  ضد تشنج. کل سیستم عصبی را آرام می کند. سریع تاثیر می کند و اعتیاد آور نیست. می توان در آب  آشامیدنی روزانه او حل شود.

سنب الطیب:
این داروهای گیاهی برای تسکین علائم اضطراب و عصبی فوق العاده هستند. آنها برای آرام کردن و شل کردن سگ که از علائم مرتبط با اضطراب جدایی رنج می برند ارزشمندند.

بابونه:
در حالی که بابونه رومی و بابونه آلمانی داراي خواص دارویی متفاوتی هستند، به طور کلی هر دو اضطراب را به یک شیوه درمان می کنند.بابونه یک رژیم غذایی قوی برای کاهش اضطراب در حیوانات دارای اضطراب جدایی است. و البته دارای مزایای اضافی آرام کردن سگ شما و کمک به او برای خواب راحت است. بعضی از حیوانات خانگی، چای بابونه را به اندازه انسان ها دوست دارند. همچنین بابونه به صورت کپسول و قرص نیز موجود است.